Tonnie – Leven in Oman

Binnenkort is het alweer 12 jaar geleden dat wij uit Nederland vertrokken. Baan opgezegd en getrouwd. We verhuisden naar Miri, een provincie stad op het eiland Borneo in Maleisië waar mijn man voor Shell ging werken.

Met inmiddels een babymeisje verhuisden wij na vier tropen jaren naar Syrië,  waar onze zoon in 2007 werd geboren. Na wederom vier mooie jaren in deze fascinerende regio verhuisden wij naar Oman nog voordat er sprake was van een Arabische lente of een langdurige burgeroorlog in Syrië.

Oman is een bekend land voor Shell expats aangezien Shell  middels een joint venture met de Omaanse overheid al 10-tallen jaren olie en gas produceert in het bedrijf PDO (Petroleum Development Oman). Hoewel ik er dus al veel over had gehoord moest ik toch echt wel even op de kaart kijken. Na die jaren in Syrië was het toch ook wel weer verder van Nederland;  met KLM ruim 8 uur inclusief een tussenstop in Qatar en 3 uur tijdverschil met Nederland in de wintertijd. In  een van de eerste weken vroeg een andere expat aan mij “Is this your first posting in the Gulf? ”  Mijn eerste reactie was “Nee, ik heb al vaker in het Midden-Oosten gewoond”. Maar in latere instantie begon ik te begrijpen dat het leven in de landen van het Arabische schiereiland toch echt anders is als in de Levant.  Het is altijd goed als je kan vergelijken op basis van je ervaringen, dus daar ga ik het zeker nog eens over hebben.

Bij aankomst op het vliegveld voelde ik me wel direct welkom, geen overdreven luxe maar een relaxte sfeer en mannen gekleed in witte gewaden met een geborduurd petje of tulband. Het is wel even wennen om alle Omaanse mannen op die manier gekleed te zien gaan.  Op de snelweg die we vervolgens afreden naar onze tijdelijke accommodatie zagen we veel witte gebouwen met hooguit drie verdiepingen, her en der een moskee en hoge, kale bergen. Het enige wat me echt tegenviel was de zinderende hitte die september zo kenmerkend maakt. Vanuit ons appartement keken de kinderen verlangend naar de speeltuin bij de bedrijfsclub. Ik weigerde daar heen te gaan met temperaturen boven de 40 graden en een hoge luchtvochtigheid. Vanaf  half oktober  koelt het  meestal  af en volgt er een heerlijke periode waar we echt genieten van al het moois dat het land te bieden heeft. In die warme periode zijn we druk met werk en school en probeer ik ook zoveel mogelijk binnenactiviteiten te ontplooien om in het weekend af te koelen in de bergen, zee of zwembad.

In het eerste jaar in Oman heb ik een CELTA cursus gedaan via de British Council. Dit is  een Cambridge certificaat om Engels te geven aan volwassenen die Engels leren als tweede taal. Betaald werken met je eigen werkvisum is in Oman als expat partner niet eenvoudig. Dit diploma geeft mij wel de kans om in leuk werk te doen en in contact te komen met een grote groep expat partners die hier ook wonen en wiens Engels veelal op beginners niveau zit. Daarnaast ben ik erg actief op de internationale school waar mijn kinderen op zitten. In de tijd die overblijft ben ik veel bezig met reizen plannen voor ons zelf of voor menig bezoek van familie en vrienden. Oman is voor hen ook  nieuw en misschien niet de meest voor de hand liggende bestemming. Inmiddels zijn zij er ook van overtuigd dat Oman een geweldige vakantiebestemming is, ook met kinderen.